Enjoy the rhythm tijdens je rondleiding in het Jim Thompson House
Zet het volgende nummer op Spotify op, draai je volume op stand tien en laat je meevoeren door de zwoele jazzy stem van Ella Fitzgerald. Een klassieker, die past bij het high society-leven dat Thompson leidde in New York en Bangkok.
Welk verhaal vertelt het Jim Thompson huis?
Blog 27
Je slentert door de vochtige straten van Bangkok. Elke stap in de plassen voelt zompig, je schoenen zijn doorweekt. In een drukke stad wacht een onopgeloste verdwijning op je. Vandaag bezoek je het huis van Jim Thompson, de man die zijde in Thailand op de kaart zette en zelf nooit meer terugkwam.
Bangkok, de stad waar traditie en moderniteit elkaar ontmoeten, heeft vele verhalen. Maar geen enkele als dat van Jim Thompson. Een Amerikaanse zijdehandelaar met een magnetische persoonlijkheid.
Je voelt de hitte van Bangkok op je huid, terwijl je naar het huis van een man loopt die zowel een spil in de zijdecultuur was als een figuur vol mysterie. Een die verdwijnt op paaszondag 1967 tijdens een wandeling in de jungle in Maleisië.
Van New York high society naar het Jim Thompson House in Thailand
Jim Thompson in het kort: groeit op als zoon van een textielhandelaar en is de kleinzoon van een Union generaal, die vecht tijdens de Amerikaanse burgeroorlog.
Gaat naar Princeton University, waar hij architectuur studeert. Alleen wiskunde? Helaas niet zijn sterkste vak. Hierdoor stopt hij zijn studie voortijdig en begint bij een architectenbureau in New York.
Hij geniet met volle teugen van de stad, die nooit slaapt. En in de bruisende metropool vind je hem op elke high society party.
Als de Tweede Wereld oorlog uitbreekt, neemt de voorloper van de CIA contact met hem op. Zij zoeken een man die zich makkelijk beweegt in hogere kringen.
Na een intensieve training reist hij als spion van Noord-Afrika naar Europa, vervolgens Ceylon en uiteindelijk komt hij terecht in Thailand, waar hij blijft.
Maar hoe wordt een spion een van de grootste zijdehandelaren?
Patronen en materialen fascineren hem. Met de achtergrond van zijn vader, de textielhandelaar, ontdekt de Amerikaanse James Bond de zijdehandel in Thailand en zet hij de Thai Silk Company op.
Vanwege zijn connectie met de Vogue editor in New York, komt hij in contact met de kostuummakers van de Broadway musical ‘The King and I’. Wanneer deze zijn zijde voor de kostuums gebruiken, is zijn merk een feit.
Art as a way of life in het Jim Thompson House
Behalve voor kleurrijk textiel heeft Jim Thompson ook een zwak voor kunst. Overal waar hij komt, verzamelt hij stukken: van Chinees blauw-witte Ming vazen tot Cambodjaanse houtgesneden beelden, Victoriaanse chandeliers en Birmese standbeelden.
In 1956 is zijn collectie van kunst zo uitgebreid dat hij hiervoor een speciale plek bouwt, waar hij deze onderbrengt. Dit wordt zijn beroemde huis aan de Klong. Welke bestaat uit zes teakhouten huizen, die hij uit verschillende delen van Thailand laat komen.
Een mix van westers comfort en Thaise traditie
Loop over het zwart-witte Italiaanse marmer in de gang naar een teakhouten trap. Een grappig detail is dat in Thaise huizen trappen altijd aan de buitenkant van het huis zijn.
Een warme, vochtige bries waait door de open ramen, terwijl je naar boven loopt. Het zachte geluid van kabbelend water van de Klong vermengt zich met het knarsen van de teakhouten vloer onder je voeten.
Volg je gids naar de eetkamer, waar beroemde gasten zoals Eleanor Roosevelt en Ted Kennedy aten tijdens exclusieve dinner parties.
Boze geesten in het Jim Thompson House?
Een leuk detail: als je de kamers binnengaat, stap je over een drempels van dertig centimeter. Deze zijn er niet alleen om water tegen te houden tijdens hevige regenval. Maar ook om de kwade geesten buiten te houden. Volgens de Thai beweegt het kwaad alleen in rechte lijnen.
Ook zie je volgens Thaise gebruiken rondom het huis miniatuur versies van de woning. Een speciaal thuis voor de geesten. Echter alleen op plekken, waar het hoofdgebouw geen schaduw werpt over het geesteshuis.
Elke dag brengen de bewoners wierookstokjes, verse bloemen, water en eten. Zo houden ze de geesten rustig. Maar heeft het Jim Thompson ook rust gebracht?
En toen was hij weg
Nog geen tien jaar na de bouw van zijn huis, verdwijnt Jim Thompson als hij bij vrienden verblijft in Maleisië. Maar hoe kan een man, getraind om te overleven in de zwaarste omstandigheden, zomaar verdwijnen tijdens een relatief eenvoudige junglewandeling?
Wat wist hij? Of wie kende hij? Dat zijn verdwijning tot zo’n onopgelost mysterie maakt? Vijanden in hoge kringen? Een gedurfde ontsnapping? Of gewoon de wens om nooit meer gevonden te worden? Onbeantwoorde vragen, die de nabestaanden blijven prikkelen.
Geïntrigeerd door zijn verhaal, vouw je je handen samen als je gedag zegt tegen de gids. Je loopt weg van het Jim Thompson House, net zoals hij ooit van de beschaving wegliep en verdween. Zo de anonimiteit van Bangkok in.
Een reel over het Jim Thompson House: [Link nog niet actief]
Fun facts
Lees de volgende fun facts over Jim Thompson:
- Wanneer Thompson zich tijdens de Tweede Wereldoorlog aanmeldt voor het leger, wordt hij afgewezen vanwege zijn leeftijd. Gelukkig heeft de CIA (toen OSS) hem wel nodig.
- Tijdens zijn spionagetijd draagt hij naar verluidt altijd stijlvolle, op maat gemaakte pakken, waar James Bond jaloers op zou zijn.
- Zijn fascinatie voor kunst leidt tot een enorme collectie antieke stukken, maar het Thaise ministerie beschuldigt hem van het “stelen” van nationaal erfgoed.
- Thompson brengt zijn beroemde huis in Bangkok letterlijk in stukken over uit verschillende delen van Thailand en herbouwt ze als een bouwpakket op zijn land.
- Jim Thompson’s eetkamer heeft niet zomaar een standaard servies: hij gebruikte authentiek Chinees porselein.
What’s next?
Heb je vragen over het Jim Thompson House in Bangkok? Laat je comments achter onderaan deze site en dan beantwoord ik ze voor je waar mogelijk.
Benieuwd naar meer verhalen? Het volgende blog vertelt je hoe Amsterdamse architectuur verbergen tot een kunst verheft in een grachtenpand aan de Oudezijds Voorburgwal. Neem me nu mee naar het volgende artikel: Ons’ Lieve Heer op Solder: de Amsterdamse kunst van het verbergen.
